Στην κενωνία την άτιμη, μαμιέται το στανιό μας!

Είμαστε τα μέλη 

μιας ίσης κοινωνίας.
Μισοί τρώμε κασέρι,

μισοί γκούντα Ολλανδίας.
Διυλίζουμε τον κώνωπα 

σε εξήντα ίσα μέρη,
χωνεύοντας την κάμηλο, 

χώρια τον καμηλιέρη!
Δημόσιοι υπάλληλοι, 

τσατσάδες και πρεζόνια
σ' ένα καζάνι βράζουμε 

με φαγητού κουπόνια.
Ξύνουμε τα φρύδια μας

 με νύχι μανικιούρ
ρουφάμε θεία έμπνευση 

με μουσική των Cure.
Αφού χορτάσουμε ψωμί,

 βρίζουμε Το Θεό μας.
Στην κενωνία την άτιμη,

μαμιέται το στανιό μας!

                       της Μαρίας Κέσογλου