Ένας Έλληνας τρώει ήσυχα-ήσυχα το πρωινό του σε ένα εστιατόριο, όταν ένας Γερμανός τουρίστας, μασώντας προκλητικά τσίχλα, έρχεται και κάθεται απροσκάλεστος δίπλα του. Ο Έλληνας τον αγνοεί, και ο Γερμανός δυσαρεστημένος, ξεκινάει την παρακάτω κουβέντα.

Γερμανός:  Τρώτε ολόκληρο το ψωμί, εσείς οι Έλληνες;

Έλληνας (βαριεστημένα):  Φυσικά.

Γερμανός:  Εμείς όχι. Τρώμε μόνο το εσωτερικό, το εξωτερικό το βάζουμε σε ένα κοντέινερ, το ανακυκλώνουμε, το κάνουμε κρουασάν και τα πουλάμε στους Έλληνες.

Ο Έλληνας ακούει ατάραχος.

Γερμανός:  Τρώτε μαρμελάδα εσείς οι Έλληνες;

Έλληνας:  Φυσικά.

Γερμανός:  Εμείς πάλι όχι. Τρώμε φρέσκα φρούτα. Τα υπολείμματα, κουκούτσια, φλούδες, κλπ, τα βάζουμε σε ένα κοντέινερ, τα ανακυκλώνουμε, τα κάνουμε μαρμελάδα και τα πουλάμε στους Έλληνες.

Ατάραχος ο Έλληνας τον ακούει δίχως να μειδιάσει.

Και ρωτά με τη σειρά του.

Έλληνας:  Τα προφυλακτικά τι τα κάνετε αφού πηδήξετε;

Γερμανός:  Τα πετάμε φυσικά.

Έλληνας:  Εμείς, πάλι, όχι...

 

... Τα βάζουμε σε ένα κοντέινερ, τα ανακυκλώνουμε, τα κάνουμε τσίχλες και τα πουλάμε στους Γερμανούς. Αυτά με γεύση φρούτων γίνονται ανάρπαστα...