Η Χούντα της Δημοκρατίας;..

…Δημοκρατία σημαίνει να δέχομαι την άποψη του άλλου, κι ας διαφωνώ κάθετα και όχι «εγκάθετα»μαζί του.

Δημοκρατία σημαίνει να δέχομαι τα πιστεύω του διπλανού μου κι ας είναι εντελώς αντίθετα με τα δικά μου.

Δημοκρατία  σημαίνει …πολλά που δεν σημαίνουν τίποτα για πολλούς εδώ στο Ωραιόκαστρο , αλλά και σε όλη την Ελλάδα και κατ’ επέκταση σε όλο τον κόσμο.

Η Δημοκρατία δεν είναι μία ταμπέλα που την βάζεις επάνω σου - όπως στα καταστήματα – και όλα καλά, όλα ωραία, έγινες ξαφνικά δημοκράτης και τέλος.

Δημοκρατία είναι η καθημερινότητα μας, η στάση μας απέναντι στη ζωή και στους ανθρώπους. Η αγάπη μας για τον συνάνθρωπο και πόσο δίπλα του είμαστε στα μικρά καθημερινά του προβλήματα , αλλά και στις μεγάλες  - ελπίζουμε σπάνια – καταστάσεις που αντιμετωπίζει ο καθένας μας στο σύντομο ταξίδι της ζωής.

 

Δημοκρατία δεν είναι να εκφράζεσαι με άσκημο τρόπο – και άσκημε λέξεις – για τον αντίπαλο σου – μόνο πολιτικά ελπίζουμε – αλλά ταυτόχρονα να φοράς κοστούμια ακριβά, να κυκλοφορείς με ακριβά αυτοκίνητα, να ζεις σε πολυτελείς κατοικίες και να έχεις φουσκωμένους του τραπεζικούς σου λογαριασμούς.

Δημοκρατία, είναι συνολικά ο τρόπος που κοιτάμε τον φτωχό – που ευτυχώς είναι φτωχός μόνο στην τσέπη και όχι στο μυαλό -  δίπλα μας, πως περπατάμε και πως στεκόμαστε έξω στις παρέες μας, πως αντιμετωπίζουμε τα μικρά παιδιά κι αν τα θέλουμε να μπερδεύονται στα πόδια μας. Είναι επίσης το χάδι στον άρρωστο και σε αυτόν που έχει κάποιο πρόβλημα υγείας, είναι τέλος η αγκαλιά σε όλους αυτούς που μας κάνουν κακό – για εμάς -, που μας κακολογάνε, που μας παίρνουν μέσα από τα χέρια μας το παιχνίδι που παίζαμε…

Δημοκρατία, είναι όλα τα παραπάνω και άλλα τόσα κι άλλα τόσα κι άλλα πιο πολλά από τα …τόσα.

Άρα λοιπόν, μην κάνουμε παράπονα για όλους τους άλλους χωρίς να δούμε ούτε ένα δευτερόλεπτο την καμπούρα μας.

Κι εμείς εδώ στο oraiokastroNEA, κάνουμε λάθη κι εμείς μπορεί να ξεφεύγουμε καμιά φορά, όμως ξέρουμε να λένε …συγνώμη. 

Η συγγνώμη είναι το γιατρικό στην υπερβολή, στην κακία, στον φασισμό, στην καταπίεση, στον εγωισμό, σε ότι κάνει κακό στον διπλανό μας και σ’ ότι κάνει κακό στην δικιά μας την ψυχή.

Ζήτω η Δημοκρατία και οι δημοκράτες που ζούνε και εκφράζονται πάντα με οδηγό και γνώμονα τις αρχές της …Ανθρωπιάς.

Για όλους τους άλλους τους δήθεν, τους αφήνουμε  με την ταμπέλα, την χαρίζουμε, να κυκλοφορούνε και να ζούνε μ’ αυτήν, γιατί χωρίς αυτήν την ταμπέλα η ζωή τους είναι άδεια και χωρίς νόημα. Μπορούνε να συνεχίζουν να πίνουν αίμα, να ξεσχίζουν σάρκες, να τσαλακώνουν ανθρώπινες ψυχές, μόνο και μόνο για να είναι στην επιφάνεια, να επιπλέουν και να τους χαϊδεύουν κάποιοι – πρόσκαιρα – τα μαλλιά…  

…εμείς συνεχίζουμε να ζούμε το όνειρο, όποιος θέλει μπορεί να έρθει μαζί μας,

σ’ αυτό το ταξίδι χωράνε όλοι, φίλοι και εχθροί, ούτε μονοφαγάδες είμαστε, ούτε παρτάκιδες, είμαστε ελεύθεροι γιατί ζούμε ελεύθερα, χωρίς άσκοπες σπατάλες, υλικές  και πνευματικές .

Όποιος ονειρεύεται δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι κοιμάται, ονειρευόμαστε με ανοιχτά τα μάτια και είμαστε ξύπνιοι για να μην μας πιάσουν κάποιοι – καλοπροαίρετοι - …στον ύπνο.