-Ωραία
που’ναι η άνοιξη Μέλπω! Η φύση σφύζει από ζωή, τα πουλάκια τιτιβίζουν,
οι μελισσούλες ζουζουνίζουν, τα λουλουδάκια ανθίζουν…
Πόπο, με γυροφέρνει ένα χ΄…..μο τώρα! Άλλο πράγμα σου λέω…Που’ναι τίποτα θάμνοι να χωθώ;
-Έχει εκεί κάτι βατομουριές. Τράβα να συμβάλλεις στην ανάπτυξη της βλάστησης.
-Μπα! Αγριεύτηκα τώρα!Μέσα σ’αυτή τη ζούγκλα μπορεί να μου ριχτεί κανένα φίδι!
-Κι όσο θα σου ρίχνεται το φίδι,εμένα μπορεί να μου ριχτεί ο Ταρζάν…Τράβα!
-Μέλπω
δεν είσαι εντάξει! Μάη μήνα που ο έρωτας ανθίζει σαν μπουμπούκι εμένα
να με περιλάβει καμμιά διμούτσουνη οχιά! Μπορεί να με δαγκώσει κάπου που
δεν πρέπει…
-Σώπα! Και τι με νοιάζει εμένα; Όπως λες κι εσύ συχνά-πυκνά, το χρέος μας στην κοινωνία το κάναμε! Έχουμε έναν γιό!
-Δε πιστεύω να μου κρατάς κακία για τότε που… ή για τότε που…ή για κείνη τη φορά που…ξέρεις,τότε που…έ;
-…
-Θέλω να πώ, άνοιξη είναι,άσε με να επανορθώσω.
-Ναι, αφού χ….ς και μετά! Τράβα!
-Στάσου
μωρέ γυναίκα πιά, τράβα και τράβα! Που ξέρεις αν δεν έχει βγεί για
εκδρομή κανένα σχολείο κι εκεί που θα ξεβρακωθώ αμέριμνος, θα βρεθώ
πρώτη μούρη στο Youtube μια βδομάδα μετά.
-Σωστά, με τέτοια πείνα που’χει πέσει να μην σε τραβήξω εγώ κανένα βιντεάκι να χεστώ στο δίευρω.
-Εμ, βέβαια! Το ότι σου χτύπησε κι εσένα την πόρτα η πείνα το λες μόνο όταν δεν υπάρχουν τρίτοι μπροστά για να σε βλέπουν.
-Όχι θα κρατάω σαν κι εσένα το σκ….ό μου μη μου πέσει και το χάσω. Να το βάλω στη συντήρηση να γίνει παστουρμάς.
-Άχ, μην μου μιλάς για τέτοια τώρα!
-Τράβα μωρέ πίσω απ’τα βάτα να ξαλαφρώσεις!
-Αμάν! Και σου το’πα ρε Μέλπω.Μή μου φωνάζεις έτσι!
-Πλάκα
μου κάνεις μωρέ τώρα; Κι εγώ πώς θα πάω σπίτι που δεν ξέρω να οδηγάω;
Γιατί να σε αφήσω να μπεις έτσι στο αυτοκίνητο αποκλείεται!
-Ωραία! Τράβα με τα πόδια!
Κέιμενο - σκίτσο
Κεσόγλου Μαρία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.