Ο Ιησούς Χριστός και ο Μπάτμαν...

Ένα μικρό αγόρι φοβερά επηρεασμένο από τα κόμικς,ζαλίζει τη θεία του λέγοντάς της πως θέλει να γίνει υπεράνθρωπος σαν τον Σούπερμαν ή τον Μπάτμαν για να μπορεί να πετάει ψηλά,να κάνει ακροβατικά,να φοράει παράξενα ρούχα και να έχει τα καλύτερα αυτοκίνητα.Η θεία του χαμογελάει και του λέει:

-Αυτοί που μου ανέφερες είναι ανύπαρκτοι.Αυτός όμως,υπήρξε,προσθέτει δείχνοντας στο αγόρι τον εσταυρωμένο στον τοίχο.

Ο Ιησούς Χριστός,είχε μπροστά του πολλές επιλογές όπως κάθε άνθρωπος.Εκείνος επέλεξε να έχει επιλογές όπως κάθε άνθρωπος.Κι επέλεξε στη θέση της υποταγής στα συμφέροντα των πολλών και ισχυρών για τη δική του εύκολη ζωή, να ανεχτεί μία ζωή αυταπάρνησης,στέρησης και πόνου.Επέλεξε να σηκώσει τις μεγαλύτερες ευθύνες στις πλάτες του.Πλήρωσε ακριβά την αυταπάρνηση του με την καταδίκη του κι μετέτρεψε τις ευθύνες του στη μεγάλη του δύναμη,την αγάπη ,ακριβώς όπως μετέτρεψε το νερό σε κρασί στο γάμο της Καννά.

Τα μάτια του αγοριού έχουν ανοίξει διάπλατα καθώς ακούει αυτά που του διηγείται η θεία του.Εκείνη βλέποντας το ύφος του του χαμογελά ακόμη πιο πλατιά και του λέει:-Λοιπόν,φαίνεται πως το να είσαι υπεράνθρωπος σημαίνει να ξεπερνάς τον εαυτό σου.Αρκετοί ακολούθησαν το δρόμο του Ιησού και μιμηθήκαν άφταστα το βίο του.Το καλύτερο είναι πως δεν χρειαστήκαν ποτέ να πλύνουν τα υπερρεαλιστικά,καουτσουκένια κολάν τους.

Ο μικρός άρχισε να γελά κι η θεία του τον χάιδεψε στο κεφάλι και βγήκε από το δωμάτιο.

Τότε το αγόρι βγάζει από το συρτάρι του γραφείου του ένα κόμικ του Μπάτμαν και συγκρίνει την φιγούρα του αγαπημένου του ήρωα με τον Ιησού Χριστό απέναντι στον τοίχο.

Ο Μπάτμαν στέκεται στην κορυφή κάποιου ουρανοξύστη του Μανχάταν αγέρωχος κι ελεύθερος με την μπέρτα του να ανεμίζει αποκαλύπτοντας το μυώδες,δυνατό του σώμα και τον εξοπλισμό του από στιλέτα,χειροβομβίδες και δε συμμαζεύεται τί άλλο ενσωματωμένο στην ενισχυμένη του στολή.

Σκέφτεται την ιστορία του πολεμιστή,τις ανάγκες του για την προστασία των άλλων,τις πιθανές απολαβές του,τα επιχειρήματά του.

Μετά κοιτάζει τον Ιησού.Παρατηρεί το οστεωμένο,πληγωμένο σώμα του έτσι όπως στέκεται δεμένος και γυμνός αποδεχόμενος τη συνέπεια των πιστεύω του.Σκέφτεται αντίστοιχα με βάση τα όσα άκουσε από τη θεία του.

Αφήνει το κόμικ στην άκρη καταλήγοντας πως ο Μπάτμαν παραμένει ένα πρόσωπο ανύπαρκτο.