Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις του αύριο. Του Μιχαήλ Ε. Ναλμπάντης MBA,BSc,Dip.M

Μιχαήλ Ε. Ναλμπάντης , αύριο,επιχειρήσεις ,Συμμετέχοντας σε εμπορικές εκθέσεις,

Μιλώντας για μικρομεσαίες επιχειρήσεις, κάποιος σκέπτεται αμέσως ότι αυτές αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της εθνικής μας οικονομίας. Αυτό είναι απολύτως αληθές αφού αποτελούν το 95% του συνόλου των επιχειρήσεων που είναι εγκατεστημένες στη χώρα μας.                   

Δεδομένης της ιδιοσυγκρασίας του Έλληνα επιχειρηματία, με τα όποια θετικά η αρνητικά στοιχεία, τα οποία δεν είναι της ειδικότητας μου να αναλύσω, είναι γεγονός ότι ο αριθμός των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είναι και παραμένει κατά τις τελευταίες δεκαετίες, υψηλός και ότι μεσοπρόθεσμα τείνει να μειωθεί.

Είναι εύλογο να υποστηρίζεται ότι η όποια μείωση του αριθμού τους θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στην απασχόληση, αφού σε αυτές απασχολείται το 55% του εργατικού δυναμικού της χώρας μας.

Μεσούσης της βαθιάς κρίσης χρέους που μαστίζει την εθνική μας οικονομία, είναι σίγουρο ότι η πλειονότητα των Ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων θα κληθεί να δώσει απαντήσεις και λύσεις σε σειρά επιχειρηματικών εμποδίων και δυσκολιών που ποτέ στο παρελθόν δεν αντιμετώπισαν. 

               Μόνιμη ύφεση, ραγδαία πτώση της εσωτερικής ζήτησης, δυσκολία στη χρηματοδότηση κυρίως λόγω της αλλαγής πλεύσης των τραπεζών, εισαγόμενος ανταγωνισμός και υπέρογκα χρέη και λειτουργικά έξοδα είναι οι βασικότερες από τις προκλήσεις του σήμερα, τις οποίες πρέπει να αντιμετωπίσει  με επιτυχία, ο μέσος Έλληνας επιχειρηματίας.

Η ριζική αλλαγή του οικονομικού περιβάλλοντος επέφερε το κλείσιμο δεκάδων χιλιάδων μικρών επιχειρήσεων, πιάνοντας κυριολεκτικά στον ύπνο τους περισσότερους επιχειρηματίες, οι οποίοι με τις λιγοστές ως ανύπαρκτες επιχειρηματικές τους γνώσεις δεν κατάφεραν να διαχειριστούν επιτυχώς, την αρνητική για όλους μας, εξέλιξη.

Επιχειρήσεις που εκκίνησαν τη δραστηριότητα τους με τραγικές ελλείψεις και όμως κατάφεραν να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν κυρίως λόγω της αυξανόμενης εσωτερικής ζήτησης και της πιστωτικής επέκτασης στη χώρα μας, κατά τις πρόσφατες δεκαετίες.

Η οικονομική κρίση, η οποία φαίνεται να προσλαμβάνει μόνιμο χαρακτήρα, θέτει νέους όρους και συνθήκες στο επιχειρηματικό περιβάλλον της χώρας μας, που ελάχιστη ομοιότητα θα έχουν, με αυτές του παρελθόντος.

Ωστόσο καμία οικονομική κρίση δεν είναι σε θέση να καταστείλει το επιχειρηματικό δαιμόνιο του Έλληνα, ούτε να περιορίσει τη δημιουργικότητα, και την ευστροφία του, καθώς και τη διάθεση ανάληψης επιχειρηματικού ρίσκου από μέρους του.

Οι επιχειρήσεις είναι και αυτές οργανισμοί που γεννιούνται, αναπτύσσονται, ζουν και πεθαίνουν και συνεπώς οι επιχειρήσεις θα ανοίγουν και θα κλείνουν στο διηνεκές.

              Η ριζική αναδιάρθρωση της αγοράς στο σύνολο της, ως άμεση επίπτωση της κρίσης χρέους, θα φέρει μαζί της σωρεία απειλών και ευκαιριών, γεγονός που σηματοδοτεί το κλείσιμο αλλά και το άνοιγμα χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Μόνο που πλέον δεν θα αποτελούν κίνητρα για το άνοιγμα μιας επιχείρησης, ο γρήγορος πλουτισμός και το κοινωνικό status, αλλά η επαγγελματική αποκατάσταση, η κοινωνική προσφορά και η προστασία του περιβάλλοντος.

Οι δε επιχειρηματίες, οι οποίοι φιλοδοξούν να αναπτύξουν τις δραστηριότητες τους, οφείλουν να βασίσουν το εγχείρημα τους στον επαγγελματισμό, την εξωστρέφεια, τη συνεχή βελτίωση και τη σκληρή δουλειά.

Μιχαήλ Ε. Ναλμπάντης

MBA,BSc,Dip.M