Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

Χρόνια πολλά, φίλε Σταύρο...


Σταύρος,





 
 ...σου ευχόμαστε 
να είσαι γερός
και πάνω απ’ όλα 
να μη χάσεις 
αυτό που δεν έχουν ορισμένοι...



 ... αγάπη για τη ζωή, την στιγμή που χάνεται ( φαινομενικά) η ζωή κάτω από τα πόδια σου.
Χαιρόμαστε που είμαστε φίλοι σου, γιατί, τη δύσκολη ώρα δεν μας γύρισες την πλάτη, δεν έκλεισες αυτιά και μάτια, δεν έστριψες για αλλού και το κυριότερο, δεν χάρηκες με τη δυσκολία μας.
Χαιρόμαστε που είμαστε φίλοι σου, γιατί στη χαρά μας, χάρηκες, στο καλό για εμάς ήταν σαν να ήταν για εσένα.
Σταύρε, ελπίζουμε να συνεχίσεις να πιστεύεις σε αυτό που οι άλλοι δεν πιστεύουν, στον άνθρωπο κι ας σε πίκραναν πολλοί, πολύ.
Σου ευχόμαστε, να συνεχίζεις να κάνεις λάθη, γιατί τα λάθη είναι αυτά που μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους και μαζί με εσένα γινόμαστε καλύτεροι κι εμείς.
Εμείς αυτό που μπορούμε να σου υποσχεθούμε, σήμερα που είναι η γιορτή σου, είναι, ότι να σε βοηθήσουμε στις εργασίες που κάνεις, δεν μπορούμε,  (για τους ευνόητους λόγους, πες μας μαμμόθρεφτα, άσχετους, καλομαθημένους κ.τ.λ. κ.τ.λ.), μπορούμε όμως να συν ταξιδέψουμε μαζί, δίπλα σου, για να σου κάνουμε παρέα, για να μην είσαι μόνος σου στις προσπάθειες που κάνεις.
Να χαίρεσαι τα παιδιά σου και τους κοντινούς σου συγγενείς.

Υ.Γ. Να χαίρεσαι και τον φίλο σου τον Ζάννα, με ή χωρίς τις παραξενιές του...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.