Θεσσαλονίκη, μάνα μου ένα αφιέρωμα για τα 100 χρόνια απ’ την απελευθέρωση

Θεσσαλονίκη, αφιέρωμα,  απελευθέρωση,

Η απελευθέρωση της πόλης το 1912

Απ’ τις αρχές Οκτωβρίου 1912 η Ελλάδα βρισκόταν σε πόλεμο με την παραπαίουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία, έχοντας ως συμμάχους τη Βουλγαρία και τη Σερβία (Α' Βαλκανικός Πόλεμος). O Ελευθέριος Βενιζέλος, βλέποντας την πιθανότητα να καταληφθεί όμως η Θεσ/νίκη απ’ το βουλγαρικό στρατό, πίεζε το διάδοχο βασιλιά Κων/νο να κατευθυνθεί προς αυτήν, η απελευθέρωση της οποίας αποτελούσε διακαή πόθο του ελληνισμού. 

Ο Κων/νος πείθεται με τη μεσολάβηση του πατέρα του βασιλιά Γεωργίου Α' και στις 25/10 η εμπροσθοφυλακή του ελληνικού στρατού φθάνει προ των πυλών της πόλης. Ο Χασάν Ταξίν Πασάς που υπερασπιζόταν τη Θεσ/νίκη δεν είχε άλλη δυνατότητα, παρά να ζητήσει μια έντιμη συμφωνία για την παράδοση της πόλης. Στις 25/10 οι απεσταλμένοι του ζήτησαν από τον Κων/νο να επιτραπεί στον Ταξίν να αποσυρθεί με το στρατό και τον οπλισμό του στο Καραμπουρνού και να παραμείνει εκεί ως το τέλος του πολέμου. Ο Κων/νος, απέρριψε τον όρο του και του πρότεινε την παράδοση του στρατού και τη μεταφορά του στη Μικρά Ασία με δαπάνες της ελληνικής κυβέρνησης.

Ο Χασάν Ταξίν δέχθηκε, τους όρους του Κων/νου και στις 11 το βράδυ της 26^ης Οκτωβρίου, ανήμερα της γιορτής του Αγίου Δημητρίου, οι πληρεξούσιοι αξιωματικοί Ιωάννης Μεταξάς (ο κατοπινός δικτάτορας) κι ο Βίκτωρ Δούσμανης μεταβαίνουν στο Διοικητήριο κι υπογράφουν τα σχετικά πρωτόκολλα παράδοσης της πόλης. Σύμφωνα με αυτό, παραδίνονταν ως αιχμάλωτοι 25.000 τούρκοι στρατιώτες κι 1.000 αξιωματικοί. Στην κατοχή του ελληνικού στρατού περιέρχονταν όλος ο βαρύς κι ελαφρύς οπλισμός του σχηματισμού (70 πυροβόλα, 30 πολυβόλα, 70.000 τουφέκια και πυρομαχικά). 

Σχολική εφημερίδα «Ο κόσμος στα μάτια των παιδιών» από το 6^ο Διαπολιτισμικό Δημοτικό Σχολείο Ελευθερίου - Κορδελιό