Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Ευτυχώς! ∆εν θ΄ άντεχα και δεύτερη!






Αθάνατη Ελληνίδα μάνα... απίστευτο γέλιο!
της Έλενας Ακρίτα


- Έλα, µαµά!

- Έλα, παιδί µου, πού χάθηκες;

- Πού χάθηκα, χτες βράδυ µιλήσαµε..



- Από χτες βράδυ µέχρι σήµερα ξέρεις πόσα µπορούν να συµβούν; Ένα
λεπτό θέλει να γίνει το κακό!

- Να σε παίρνω δηλαδή κάθε ΕΝΑ λεπτό;

- Λέω, παιδί µου... της Μαρίας ο γιος δεν πήγε για σοκοφρέτα στο
περίπτερο και του ΄σπασε το πόδι το αγροτικό;

-Δεν τρώω σοκοφρέτες!

- Σκούφο φοράς;

- Μες στο σπίτι, πας καλά;

- Γιατί φοράς έξω απ΄ το σπίτι;

- Κανένα παιδί δεν φοράει σκούφο!

- Δεν µε νοιάζει τι κάνουν τα άλλα παιδιά, το δικό µου µε νοιάζει! Να
φοράς σκούφο και να καλύπτεις και τα αυτιά, από τα αυτιά κρυώνει ο
άνθρωπος!

- ∆εν κάνει κρύο!

- Μια ζωή «δεν κάνει κρύο» και µια ζωή έτρεχα για αντιπυρετικά! Μυαλό
δεν θα βάλεις ποτέ, κοτζάµ΄ άντρας είσαι πια!


- Άσε µε, ξέρω τι κάνω!

- Την τύφλα σου ξέρεις, µικρό παιδί είσαι ακόµα!

- Τι είµαι τελικά, ρε µάνα, κοτζάµ΄ άντρας ή µικρό παιδί;

- Τα γάντια τα µάλλινα τα φοράς; Από τα χέρια κρυώνει ο άνθρωπος!

- Τα φοράω!

- Δεν τα φοράς, ψέµατα µου λες για να µε ξεφορτωθείς! Πες µου τώρα ότι
περπατάς και ξυπόλυτος στα µωσαϊκά. Απ΄ τα πόδια κρυώνει ο άνθρωπος!

- Μάνα δεν είµαι στην Αλάσκα, στα Γιάννενα είµαι!

- Ο Θοδωρής Κολυδάς είπε ότι έχει κρύο στα Γιάννενα!

- Κι εγώ ο Θανάσης Ηλιόπουλος σου λέω ότι ∆ΕΝ έχει κρύο στα Γιάννενα!

- Και γιατί να πιστέψω εσένα κι όχι τον επιστήµονα;

- Γιατί ο επιστήµονας δεν ζει στα Γιάννενα!

- Τουλάχιστον το φερµουάρ του µπουφάν σου µέχρι επάνω να το σηκώνεις!
Όχι να αφήνουµε τα λαιµά έξω, από τα λαιµά κρυώνει ο άνθρωπος!

- Ναι, µάνα! Ναι, ναι, ναι! Έξω έχει 20 βαθµούς κι ο τρελός του χωριού
θα κυκλοφορεί στην πόλη µε γάντια, σκούφο, κασκόλ, µπουφάν κι ένα
αερόθερµο αγκαλιά! Να γελάσουν λίγο κι οι πικραµένοι που τους κόβουν
την επικουρική!

- Θα σου στείλω µε το ΚΤΕΛ γεµιστά που σ΄ αρέσουν!

- ∆εν µου αρέσουν τα γεµιστά!

- Τι λες τώρα; Μικρός τα ΄τρωγες σαν τρελός, φώναζες «τέλω γεµιτά,
τέλω γεµιτά», σαν να σ΄ ακούω, µανάρι µου µωρέ, πουλάκι µου εσύ, τι
καλό παιδί που ήσουνα, µε τα ωραία σου τα µαλλάκια, µε τις µπουκλίτσες
σου... λούστηκες;

- Τι λες τώρα; Από το λούσιµο κρυώνει ο άνθρωπος!

- Γεµιστά σου ΄βαλα µπόλικα να τρατάρεις και τον καθηγητή σου,
εξετάσεις έρχονται!

- Μάνα, σε χάνω!

- Γιατί παιδί µου, τι έχω και µου το κρύβετε;

- Όχι, σε χάνω, λέω, δεν έχω σήµα... Άντε γεια...

- Το κινητό είναι φορτωµένο;

- Και το κινητό είναι φορτωµένο κι εγώ επίσης!

- Φορτωµένο να το ΄χεις για την κακιά στιγµή... της Καλλιόπης η Μαρία...

- Μάνα, σε κλείνω...

- Να σου στείλω το εσωθερµικό το σώβρακο; Και να αλλάζεις κάθε µέρα...
του Προκόπη ο Αντωνάκης ξεράθηκε στο Μετρό κι ήταν µε τρύπιο
µποξεράκι, ρεζίλι έγινε η µάνα του!

- Μάνα, έλεος, λυπήσου µε, δεν αντέχω άλλο!

- Άµα δεν στα πω εγώ, ποιος θα στα πει, ο ξένος;

- Κάθε µέρα, κάθε µέρα, κάθε µέρα ΓΙΑΤΙ το κάνεις αυτό; Και κυρίως ΠΩΣ
το κάνεις αυτό;

- Αγόρι µου, µάνα είναι µόνο µία!

- Ευτυχώς, µάνα! Ευτυχώς! ∆εν θ΄ άντεχα και δεύτερη!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.