Κυριακή 3 Αυγούστου 2014

Η πόρτα κτυπά , μια φωνή αποκρουστική ακούγεται έξω από την πόρτα. Ανοίξτε …

σκίτσο του Βασίλη Δαγρέ,


  Μάλιστα μάλιστα , περιμένετε έρχομαι …  περιμένετε
  Ανοίξτε ξανακούγεται η φωνή ακόμα πιο προκλητική. 
  Έρχομαι … περιμένετε . 
  Ανοίγω και μπροστά μου εμφανίζονται τρεις τύποι με πρόσωπο σκυθρωπό και γαμψή μύτη φορώντας καπαρντίνα στυλ Χάρβευ Μπόργκαντ , και κόκκινα περιβραχιόνια στα μπράτσα . 
  Μάλιστα τι θα θέλατε απαντώ.
  Αξιολόγηση κύριε… .
  Αξιολόγηση σκέφτομαι , μα δεν είμαι δημόσιος υπάλληλος κύριε τολμώ να εκφράσω την σκέψη μου φωναχτά με κάποια επιφυλακτικότητα .  

  Τρανταχτά γέλια ακούγονται , και με ένα σπρώξιμο της πόρτας ,βρίσκονται δύο βήματα μέσα . Μα είναι το σπίτι μου το άσυλο μου προσπαθώ να διαμαρτυρηθώ εντόνως. Ποιο σπίτι σου κύριε, εδώ αξιολόγηση , καθιστέ και με σπρώχνουν να κάτσω στον καναπέ που βρέθηκε δίπλα μου. Ένας από τους τρεις ανοίγει την γκεσταμπίτικη καπαρντίνα και βγάζει μια ταυτότητα .    
 Υπηρεσία αξιολόγησης της ομοσπονδίας .     
  Ωραία και τι θέλετε…
  Ήρθαμε να σε αξιολογήσουμε το πόσο συνεπής πολίτης  είσαι…
  Μα προσπαθώ να είμαι καλός πολίτης απέναντι στην χώρα μου .
  Δεν κατάλαβες σε αξιολογούμε πόσο συνεπής  πολίτης είσαι απέναντι στην Ομοσπονδία , πόσο πληρώνεις τους φόρους σου , για να ξεχρεωθούν αυτά που μας χρωστάς .
  Και αν δεν έχω , αν δεν έχω να δώσω ούτε ένα ευρώ , ούτε ένα μήλο να δώσω  στο παιδί μου .
 Τότε τρανταχτά γέλια ακούστηκαν και η απάντηση ήρθε σαν καταπέλτης να μου ρίξει την ταφόπλακα.
  Η αξιολόγηση είναι θέμα ζωής , είναι το εάν θα υπάρχεις ή όχι , η ομοσπονδία έχει κανόνες , απαιτεί προσαρμογή , ειδάλλως είσαι αχρείαστος και αυτό απαιτεί εκτέλεση. 
  Κρύος ιδρώτας με πλημμυρίζει , η ψυχή μου ζωντανεύει , και μέσα μου κάτι με αναστατώνει , σήκω ψυχή μου δώσε ρεύμα , η ζωή μου ,  μου ανήκει , η χώρα μου , μου ανήκει , η οικογένεια μου , μου ανήκει , το είναι μου , η χαρά μου , η λύπη μου , μου ανήκει ,ο άνθρωπος μέσα μου , μου ανήκει .
  Πρέπει να διαλύσω αυτή την σκόνη , παίρνω βαθιά ανάσα και με ένα φύσημα διαλύω , τις τρομερές χάρτινες φιγούρες .   
  Πάει έφυγαν.   
 Έγινα άνθρωπος , δεν φοβάμαι , δεν μου καίγεται καρφί για την Ομοσπονδία , εγώ ανήκω στον εαυτόν μου , στον λαό μου , και στην πατρίδα μου.   
                                                                                     
                                                                      18-6-2014
                                                                       ΒΑΣ ΔΓΡ





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.