…καλημέρα στο χθες.
Καλημέρα στο σήμερα.
Καλημέρα στο αύριο που δεν περιμένει το σκεπτόμενο σήμερα
και αρνείται με μανίας το χθες.
Καλημέρα σ’ αυτούς που το ρίξανε στο κλέψε- κλέψε και τελειωμό
δεν έχουνε και όπως λέει κι ένα λαϊκό άσμα…»κλέψε, κλέψε, τι θα κλέψει, από μια
καρδιά κλεμένη…»
Καλημέρα στο ψέμα και την αλήθεια που τόσο κοντά και σε παράλληλους
δρόμους είναι.
Καλημέρα σε όλους αυτούς που ελπίζουν - αρχίζοντας από σήμερα-
για ένα καλύτερο αύριο.
Μια καλημέρα είναι αυτή, πες την κι ας πέσει κάτω, πες την και
ας πέσει κάτω. Παλάτια χτίζου οι λαοί κι μείς στο Ωραιόκαστρο, τσαλαβουτάμε τα
μούτρα μας στην λάσπη και στην καχυποψία, νομίζοντας ότι έτσι θα κρύψουμε το σήμερα
που αγωνίζεται για το αύριο και έχει απέναντι του σκέψεις και τεχνικές του χθες, τη στιγμή που του
γύρισαν – του χθες – όλοι, εκτός από λίγους που ακόμα ονειρεύονται την επιστροφή
του παρελθόντος, μόνο και μόνο για να το…ξανά κατηγορούν!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.