Οργανωθείτε – Οργανωθείτε – Οργανωθείτε ...γιατί χάνετε το δίκαιο σας!!!

Μην πετροβολάμε τα παιδιά, καθίστε να τα ακούσουμε και να τα νιώσουμε, γιατί κάποτε ήμασταν κι εμείς ...παιδιά!

το αύριο του Ωραιοκάστρου...τα παιδιά μας.

Όσο κι αν φαίνεται μακρινό και ξένο, κάποτε ήμασταν κι εμείς παιδιά και κάναμε κι εμείς τις δικές μας επαναστάσεις. Δεν μπορεί να τα στήνουμε στον τοίχο και να τα κρίνουμε για τυχόν λάθη που κάνουν – στην κατάληψη του Λυκείου- και για την τυχών όχι σωστή οργάνωση τους. Ναι έχουν δίκαια αιτήματα. Ναι πρέπει να λυθούν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, όμως μέχρι εδώ. Τα πλησιάσαμε, τα αγκαλιάσαμε, τα ρωτήσαμε αν θέλουν βοήθεια και αν θέλουν να είμαστε δίπλα τους; Τα παιδιά μας επάνω στον αυθορμητισμό τους και στον θυμό της νιότης τους, μπορεί να κάνουν και κάποια λάθη, εμείς τι κάνουμε σαν γονείς και σαν κάτοικοι αυτού του Δήμου. Το Σάββατο που μας πέρασε έγιναν έκτροπα, τι κάναμε;

 

Ήρθαν εξωσχολικοί, τι κάναμε; Δεν ήταν αυτό που ήθελε η πλειοψηφία των μαθητών, τι κάναμε; Μήπως κοιμόμασταν στο σπιτάκι μας ανέμελοι, ενώ τα παιδιά μας ήταν στην κατάληψη; Μήπως πίναμε το ποτάκι μας σε κάποιο καφέ του Ωραιοκάστρου, ενώ τα παιδιά μας πάλευαν    ή κοιτούσανε τους εξωσχολικούς να κάνουν ζημιές; Τι κάναμε;

Όλοι έχουμε ευθύνη, τα παιδιά την μικρότερη, όμως όλοι έχουμε ευθύνη. Για εμάς που πιστεύουμε ότι το αύριο αυτού του τόπου είναι αυτά τα παιδιά με τα παράξενα παντελόνια και τα ακαταλαβίστικα μαλλιά, πρέπει να είμαστε δίπλα στα παιδιά μας. Έχουμε δεν έχουμε αρμοδιότητα, μπορούμε ή δεν μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα, εμείς πρέπει να πάμε δίπλα τους και να συζητήσουμε μαζί τους, εμείς και όχι κάποιοι από το πουθενά...εξωσχολικοί, με παράξενα αυτοκίνητα και ότι άλλο.

Την ευθύνη που καταλογίζουμε εμείς στα παιδιά μας είναι ότι ίσος δεν ήταν και τόσο οργανωμένα στην αρχή...να οργανωθούνε, γιατί στην αναμπουμπούλα χαίρεται ...ο λύκος!