ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ – ΛΙΓΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

    Γυρνώντας το ρολόι πίσω στο χρόνο , κάθεται το μικρό συνεσταλμένο  παιδάκι στο ξύλινο θρανίο της τάξης , θα τα θυμάστε εσείς οι μεγαλύτεροι αυτά τα μεγάλα ξύλινα θρανία. Ήταν δημοτικό, ήταν μικρό παιδί , εκεί γύρω στην δεκαετία του εβδομήντα . Απέναντι σε αυτό , αλλά και στα άλλα παιδάκια της τάξης  , καθόταν η δασκάλα.  Αυτή η χονδρουλή κυρία με το κλασικό σεμνό ταγιέρ της εποχής , με τα χονδρά δάκτυλα περιτυλιγμένα με τα χρυσά ,της εποχής δακτυλίδια , και το μεγάλο μαλλί ,πλεγμένο σε κότσο , που καθώς το κοιτούσες θα έλεγε κανείς , ότι έμοιαζε με καπέλο πάνω σε καραφλό κεφάλι. Πάνω στην έδρα δεν έλειπε και το ραβδί της διαπαιδαγώγησης , η λεγόμενη ξύλινη βέργα , που ήταν φτιαγμένη πότε από σκληρό ξύλο , έτσι ώστε να μην σπάει , είτε κομμένη και λειασμένη από το γνωστό θαμνώδες φυτό που συνήθως το έβρισκες στις όχθες του ξεροπόταμου το ονομαζόμενο κουνουπίτσα, αυτό λειτουργούσε , χάρη της μεγάλης ευλυγισίας του , κάτι σαν μαστίγιο, φυσικά για να έχεις τέτοιο εργαλείο διαπαιδαγώγησης πρέπει να το έκανες ειδική παραγγελία.        

    Ώρα μαθήματος , μάθημα ιστορία , θέμα : η εποχή το 1821.

    Ποιο καλό παιδάκι θα μου πει για την εποχή εκείνη που έγινε η επανάσταση , και να μου κάνει κάποια σύγκριση με την σημερινή εποχή ; Είχε βλέπεις σημασία η ερώτηση , γιατί όπως λέει μια παροιμία από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια. Το μικρό παιδάκι κοιτά δεξιά , κοιτά αριστερά , και πάνω από το θρανίο του , στερεωμένη σε κορνιζά , βρίσκεται μια φωτογραφία , μια κλασική φωτογραφία που είχαν όλα τα σχολεία της εποχής εκείνης , ήταν η φωτογραφία που απεικόνιζε τον Κανάρη μέσα στην βάρκα του με ένα μαντήλι να χαιρετά την τούρκικη ναυαρχίδα ενώ αυτή καιγόταν , και γύρω -γύρω μαύρος υψωνόταν και σκέπαζε τον ουρανό ο καπνός από τα αποκαΐδια.  Το πρόσωπο του φωτίστηκε ,έλαμψε ,ήξερε την απάντηση , ναι αυτό το συνεσταλμένο παιδάκι που ποτέ δεν σήκωνε το χέρι του , επειδή φοβόταν την δασκάλα με τα μεγάλα στήθη , και τον κότσο που έμοιαζε με καπέλο σε καραφλό κεφάλι , σήκωσε με θάρρός το χέρι του  ,έχει στα χέρια του την  σωστή απάντηση , η δασκάλα δεν θα τον τιμωρούσε.   

      Έλα παιδί μου πες μου.  

      Μαύρη κυρία , μαύρη , κατάμαυρη , είπε , συνεχίζοντας να κοιτά την φωτογραφία της καταστροφής της ναυαρχίδας συνδέοντας ,το μαύρο καπνό με την μαύρη εποχή .  

      Το πρόσωπο της δασκάλας σκοτείνιασε , ήταν η εποχή του 70 , χούντα , σκοτεινή μαύρη εποχή , η Ελλάδα στον γύψο , σηκώθηκε ήρθε κοντά του ,σήκωσε το χονδρό της χέρι με Χρύσα δακτυλίδια και του έδωσέ ένα χαστούκι που του ήρθε ο ουρανός σφονδύλη, ουρλιάζοντας : Τι είναι αυτά που λες παιδί μου πότε στην Ελλάδα υπήρξε μαύρη εποχή , όταν μάλιστα συμβαίνει να γίνεται επανάσταση , λαμπρή και ένδοξη εποχή , συνδυάζοντας μέσα στο μυαλό της την εποχή της επαναστάσεως του 21,με την εποχή της επανάστασης της 21 Απριλίου  , εικοσιένα το πρώτο , εικοσιένα και το δεύτερο  , τι σημασία έχει , επανάσταση το πρώτο , επανάσταση της εφταετίας το δεύτερο , αυτή ήταν η δασκάλα. 

     Περάσανε τα χρόνια , ήρθε η μεταπολίτευση , το παιδάκι έγινε παλικαράκι , μεγάλωσε , άρχισε να καταλαβαίνει , κοιτούσε , παρατηρούσε , αλλά δεν μιλούσε , ήρθαν οι εθνάρχες , ήρθαν οι χαρισματικοί , ήρθε και η ελευθερία. Πάντα άκουγε , πάντα έβλεπε , αυτούς τους τύπους με την ψεύτικη μαγκιά , και το κομπολόι στο χέρι , και με την κοιλία του καλοφαγά , που με βροντερή φωνή ,έτσι για να τους ακούει ο κόσμος  έλεγαν ότι : Ο Έλληνας δεν βάζει μυαλό , δεν πειθαρχεί αν δεν έχει έναν λεβέντη Γιώργο στο κεφάλι του, για να τον πειθαρχήσει και να τον  συνετίσει. Τώρα φτάσαμε το 2014 , τώρα ο Έλληνας θέλει τον Γερμανό του , τον Αμερικάνο του , την ομοσπονδία του , το ΔΝΤ του , για να τον συνετίσει , αύριο ποιος ξέρει ; και η ελευθερία του ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ.          

                                                                                                                   8-8-2014

                                                                                                                    ΒΑΣ ΔΓΡ